yiğit özşener'in
ezel'de efsane oynadığı karakter.
***spoiler olabilir, diziyi tamamen izlemeyenler okumasınlar lütfen***
ezel adlı diziyi sırtlayıp götüren ve son raddede bir nevi sırtından vurulan dizi karakteri. bir daha türk televizyon tarihi bu denli gerçek ve keskin bir karakter görmeyecek. göremeyecek.
ilk başta solak. ve solaklığın mükemmel yakıştığı erkeklerden. zehir gibi bir zekaya ve stile sahip. kesinlikle kalbürüstü ve elde ettiği her şeyi, herkesi ve her şeyi yok sayarak elde etmiş birisi.
vicdanını ekmek peynirle yemiş bir şahsiyet. tefo'yla birlikte gerçekten ezel'in en iyisiydi. gönül isterdi ki dizi kendisinin lehine bitsin. ama bitmedi. ve bitirmezler. çünkü izleyici böyle bir şeyi kabul etmez. izleyicinin umduğu şekilde bitirmek ise en kolayıdır.
nasıl ki
kenan birkan,
ramiz karaeski'den daha asil ve düstur sahibi biriydiyse cengiz atay da
ömer uçar'dan ya da
ezel bayraktar'dan kesinlikle ve kesinlikle daha doğru ve düzgün adamdı.
ne uyguladığı kendi adaleti, ne bir şeyleri kaba kuvvetle (plan yaparak elde etmesi) ne de kan kardeşini defalarca sırtından vurması, hiçbiri ama hiçbiri kendisini benim gözümde kötü ve iğrenç bir insan yapmıyor.
çünkü gerçek geliyor bana. her ne kadar izlediğimiz şey başlı başına yalan olsa da hayatın içinde olan sadece kendisiydi. hem de hayatın hiç içinde değilmiş gibi gösterilmesine karşın.
bir asildi aslında o. ait olmadığı ve asla ait olamayacağı bir yerde dünyaya gelip oranın dışına çıkmak için elinden geleni ardına koymayan iyi bir kumarbaz. poker sevdalısı. viski kadehi elinden düşmeyen bir deli.
aşkı ile kişiliği, yaşadığı hayat ile olduğu kişi arasında sıkışıp kalmış bir candı cengiz atay.
çok güzeldi benim nazarımda. çok çok çok güzeldi hem de. bir daha böyle bir dizi karakteri gelir mi şu topraklara? sanmam. nedeni ise çok basit; halktanmış gibi gösterilen karakterlerin süslü cümlelerle aforizma türetmeleri ve külhanbeyi gibi ortada dolanmaları her şeyden daha cazip geliyor izleyiciye.
son sahnede iki elini birden bırakan dostları aslında kendisinden daha kötüler benim nazarımda. çünkü cengiz atay onları işte o anda bırakmazdı asla. sırtlarından bin defa vururdu ama asla ve asla o korkuluklardan aşağı bırakmazdı.
sürüp gitsin isterdi o kısır döngü. sonuçlansın istemezdi. eğer ki gerçekten isteseydi bunu, ezel'i de ali'yi de bin defa öldürürdü. cengiz atay, türk televizyon tarihinin modern görünümlü, stil sahibi, şık, ve bana en cezbedici özelliği olan solak bir
the joker'iydi. o sadece bir şeylerin peşinde koşuyordu. peşinde koştuklarını elde ettiğinde ise ne yapamayacağını asla bilmiyordu.
son olarak; dizinin 7'nci bölümündeki "merhaba, ben cengiz atay. ailenizin kara kedisi..." tiradı her seferinde tüylerimi diken diken eder.
***spoiler olabilir, diziyi tamamen izlemeyenler okumasınlar lütfen***